Okuyamadığımız Yazarlar, Kitaplar

   Genelde iyi bir okuyucu olsam da, benim için öyle yazarlar var ki okuyamadığım için hayıflandığım ama belki de öncesinden kalan ön yargılarımdan ötürü sonraki denemelerim de de başarılı olamadığım... Bir de çok nadir olsa da "lüzumsuz kitaplar" listem (tabi ki hiç bir kitap lüzumsuz değil ama en azından okumasaymışımda olurmuşum dediklerimden diyelim.)

    Canan Tan benim için ilki diyebilirim. Piraye kitabını büyük bir keyifle okuduktan sonra Yüreğim Seni Çok Sevdi'yi okudum. Ama kurgunun, aşık olma biçimlerinin, flört süreçlerinin aynı olması beni çok sıktı nitekim sonraki eserlerinde de ilk okuduğum kitabının tadını alamadım ve bir iki sayfada terk etmek durumunda kaldım. Yaratıcılıktan uzak günlük hikayeler üzerine romantizm ve acıtasyon serpiştirilmiş gibi geldi.

     Elif Şafak'ı önceleri çok severdim, (Baba ve Piç en etkilendiğim romanları arasında) ama son zamanlarda (özellikle Aşk'tan sonra) popüler olanı yakalamışken kopmayım ben bu tarzdan deyip devam etmesi beni fazlasıyla irite etti. 

     Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar'ı bilirim ki bir çok kişi için başucu kitabı niteliğindedir. Bense ne zaman kitabı elime alsam 10. sayfadan sonra bir uyku basmalar, afakanlar, başı unutmalar, yok hacı sona akayım olmayacaklar, ortadan belki yakalarım demeler derken sonuç hep hüsran... Bir gün başaracağım sanırım ama herhalde daha vaktim var.

    Boleyn Kızı'nı ilk filmde izlemiştim, sonrasında kitabını elime aldığımda isimleri birbirine karıştırmalar, entrikaları hatırlayamamalar ya tamam çaktım olayı derken neydi ki mesele demelerle (filmi de izlememiş olmamın etkisiyle) elimden atıverdim.

   Bir de kapağa vurulmalarımdan olsa gerek Katherine / Anya Seton 'u deneyeyim dedim. Hikaye bir hayli enterasan olsada isimlerin dallanıp budaklanması; durağan bir olayın 20 sayfa devam etmesi sonra alakasız bir yere bağlanması beni çileden çıkarttı. Saraylı madamlı, kont/kontesli hikayelere son vermeme vesile oldu. Nerede canım Osmanlı nerede harem entrikaları ajkjdhhakj....

    Bir de ilk okuduğum da hay allahım hiç bir şey anlamadım dediklerim var ki Orhan Pamuk'un Yeni Hayat'ı benim için bunlardan biridir. Kitabı okurken hangi kitap lan o diye delirip sonucuna bağlayamamış ve sinirden kudurmuş olsam da ikinciye (nereden aklıma geldi de okudum bilinmez.) elime aldığımda çok etkileyici bir hikaye olduğunu fark ettim. Ya günüm günüme uymuyor ya da bazı kitaplar bir kerede sindirilemiyor. Dante'nin aynı isimli kitabından alıntılar içerdiği için söz konusu kitapta okuma listemde.

   Sizin sevemediğiniz, okuyamadığınız yazarlar; kitaplar var mı? Hayır baştan uyarın ki yormayalım kendimizi, değil mi ama? :)