"Daha fazla yalnızlık çekilmezdi. Hiçbir gece tek kişilik değildir çünkü."
"Kadınlar konuşma ihtiyacı duyarlar, kadınların sözcüklere ihtiyacı vardır, onlar sözcüklerle yatışır ya da sözcüklerle ayrılırlar.. Sözcüklere inanırlar çünkü. Dilin kendisi kadındır. Yemin kadın, küfür erkektir."
Üç öyküden oluşuyor kitap "Suret Masalı", "Gece Masalı", "Kağıttan Kaplanlar Masalı". 3 farklı hikaye gibi görünse de ben her hikaye de farklı bir Murathan Mungan buldum. Kendi yaşadıkları, hissettikleri tek tek kaleme dökülüp öykü olmuş gibi geldi. Sanki bir yerde de öyküler iç içe geçiyormuş gibi hissediyorsunuz. En çok hangi öyküyü beğendin derseniz de "Suret Masalı" derim. Sanki Paranın Cinleri kitabında geçen duyguları yakaladım gibi geldi, ya da ben tamamen benzetmek istedim bilemiyorum.
İlk öyküde ressam bir adamın aşkı, başarı tutkusu, git gelleri; ait olamaması ve ikilemleri anlatılıyor. Sıcak, gerçekçi ve çarpıcı. Bir solukta okudum. Ancak ikinci öyküde biraz takıldığımı itiraf etmeliyim. Biraz kopuk gibi geldi, ya da benim ruh halimden kaynaklı.. Eş cinsel bir müzisyenin duygularını, gözlemlerini anlatıyor. Son öyküde ise bir yüzleşme var. Geride bıraktığı dostları ile tekrar yüzleşmesi; içindekileri dökmesi durumu söz konusu. Uzun solukta ama keyifle okuduğum bir kitap oldu, peki sizin en sevdiğiniz Mungan kitabı hangisi?
Sevilmeyen eseri yok ki.. Çok teşekkürler paylaşımın için.. Taa içerlerde bir yerlere değdi.
YanıtlaSil