47 Ronin

Tarih barındıran, gerçekten öykülenmiş hikayeleri izlemek; öğrenmek benim için ayrı bir keyiftir ki 47 ronnin de bunlardan biri.. Gecenin bir vakti tam da kahveleri bitirip eve dönecekken amaan napçaz, bari film izleyelim hevesiyle gittik ancak şu son zamanlar da izlediğim sinema filmleri içerisinde benim açımdan en tatmin edici olanı buydu :) İzleyeli 1 ayı bulmuş olsa da tembelliğimden ancak fırsat bulabildim ne yazık ki.. Evet sonunda tam anlamıyla bir şey beğendim diyebiliriz.. Tabi zevkli renkli konulardan mütevellit sizde aynı etkiyi yaratır mı bilemem, ama deneyin diyebilirim. 

Efenim hikaye, Samurayların ustalarının adice kandırılıp öldürülmesinden sonra intikamlarını almak için savaşmalarını konu ediniyor. Efsanenin özünde büyülü, cadılı şeyler olduğunu çok düşünmesem de hatta belki bu ayrıntılar olmasaydı daha gerçekçi olabilecek olsa da itiraf etmeliyim ki cadı karakterinin sinsiliği ve işgüzarlığı inanılmaz hoşuma gitti, tabi efendisine aşkı ve gereksiz kabullenişi ise sinirimi bozdu. 

Duygu Asena'nın 2014 versiyonu ruh halim kabullenemedi tabi wsdkjdfkjkjkf :)) Bizim samuraylar birleşiyor kılıçları kuşanıyor intikamı alıyor ancak yine de yasaların ağır hükmünden kurtulamıyorlar.. Prenses ve ülkenin geleceği kurtuldu, ben olsam affederdim, vicdanlı insanım ne de olsa :P Ancak Japon kültrünün disiplinli ve değişmez yasalarının uygulanışı ve cesur tarihe isimlerini kazıyan samurayların bu durumda ki duruşları fazlasıyla etkileyiciydi.. Bu hafta sonu film modundaysanız kaçırmayın.. Siz izleyip beğendiniz mi?